Menu
©
Achtergrond

De enige rebellenserie uit de Formule 1: Intercontinental Formula (deel 3/3)

14 reacties | 7188x gelezen
26-12-2017 12:00

EvDelft | Nu Ferrari weer eens dreigt met opstappen uit de Formule 1 en een eigen serie op te zetten, is het wellicht interessant eens terug te kijken naar de enige keer dat teams uit protest inderdaad rebelleerden en een rivaliserende serie opzetten. We schrijven 1961 en het gaat over de Intercontinental Formula.

Bron: Second a Lap

Ondanks alle tegenslagen ging de eerste kampioenschapsrace voor het International Formula van start. Het was de Daily Express International Trophy op Silverstone. De race was de eerste - en laatste - kans voor de nieuwe serie zich te bewijzen. Er waren redelijk wat inschrijvingen - alle grote teams waren aanwezig: Lotus met Innes Ireland en Jim Clark, Rob Walker met een Lotus voor Stirling Moss en een Cooper voor Maurice Trintignant, UDT Laystall met Cliff Allison en Henry Taylor (ook in Coopers), Cooper met Bruce McLaren en Jack Brabham (beide auto's werden teruggekocht van respectievelijk George Atkin en Yeoman Credit). Owen Racing schreef één BRM in voor Ron Flockhard, Scuderia Centro Sud verscheen met twee Cooper-Maserati's voor Lorenzo Bandini en Massimo Natili, terwijl Tony Marsh verscheen in een privé ingeschreven Cooper. Tim Parnell reed zijn eigen Lotus en Brian Naylor verscheen in zijn JBW-Maserati. En dan was er John Surtees, die in de nieuwe Vanwall VW14 reed, terwijl Mike Markes voor Yeoman Credit aan de start verscheen. Ten slotte was er Dan Gurney in de Cooper van Louise Bryden-Brown.

Camoradi International kwam niet opdagen en de drie auto's werden teruggetrokken uit de inschrijving. Ook de Cooper-Ferrari van Giulio Cabianca was een wegblijver. Parkes schreef zijn auto af in de trainingen en Gurney vond zijn Cooper niet prettig om te rijden op het hobbige circuit. De race werd gewonnen door Stirling Moss, overigens. Dat gold ook voor de British Empire Trophy, de tweede kampioenschapsrace voor het Intercontinental Formula, evenals bijna alle races erna in de serie. De races waren echter, vooral in vergelijking met de Formule 1-races, saai. De Intercontinental Formula werd een Formula Moss...

Het aantal inschrijvingen voor de races in de Intercontinental Formula werd gelijdelijk steeds kleiner en de races werden er niet spannender op. En toen kwam de doodssteek voor de serie: Coventry Climax introduceerde tijdens de Grote Prijs van Duitsland (Formule 1) de 1½ liter V8. De interesse voor de Intercontinental Formula werd door de komst van deze geweldige motor de nek omgedraaid en de rest van de races was niet meer dan een formaliteit. Bovendien werd het onderhouden van de oudere auto's en de grotere motoren steeds lastiger - meer problemen dan het waard was, om het zo te zeggen.

Het Intercontinental Formula kampioenschap is officieel nooit opgeheven - er werden gewoon geen nieuwe races meer gepland. Na de laatst verreden race had Stirling Moss 3 punten meer dan Jack Brabham. Als er al een kampioenschapstrofee is gemaakt, heeft Moss die nooit gekregen. Hij is ook nooit officieel tot kampioen uitgeroepen. Sterker nog, de serie stierf een stille dood en er werd nooit meer over gesproken, alsof alle deelnemende partijen zich ervoor schaamden te proberen te concurreren met de Formule 1. De serie wordt nu alleen nog herinnered vanwege de deelname van de laatste Vanwall, en verder vanwege niets.


❮ Vorig bericht | Volgend bericht ❯

Reacties

;