5 reacties | 2748x gelezen
03-10-2014 11:10

Schuki |

De Grand Prix van Japan is altijd een speciale geweest. Vele legendarische gevechten zijn er uitgevochten en dat ging niet altijd zonder slag of stoot. Ook dit jaar zijn alle ingrediënten aanwezig voor een heuse titanenstrijd tussen Lewis Hamilton en Nico Rosberg. In deze preview kijken we terug op het de Grand Prix van Suzuka in 1989, het legendarische jaar waarin de Fransman Alain Prost en de Braziliaan Ayrton Senna het flink met elkaar aan de stok hadden.

Bron: Formule1Nieuws.nl

1989 was in alle opzichten een speciaal jaar. Nieuwe regels, waaronder beperkingen aan de turbomotoren, leggen de lat wederom hoog voor het team van McLaren-Honda. Toch wint het team tien van de eerste veertien races voordat het circus neerstrijkt in Japan, voor wat later zal blijken één van de meest memorabele races in de Formule 1-historie.

De teammaten bij McLaren-Honda kennen al het gehele jaar een onderlinge vete, die al begon in de tweede race van het seizoen. Voor de Grand Prix van San Marino oppert Senna dat degene die in de eerste bocht de leiding pakt ook de race zou moeten winnen. Tegen alle gemaakte afspraken in pakt de Braziliaan echter de koppositie halverwege de eerste ronde af van Prost, die achteraf witheet van woede is.

Gedurende het seizoen kwamen meer lichte vergrijpen aan het licht en in Suzuka was hun relatie tot het nulpunt gedaald. Het kwam in die tijd niet veel voor dat twee teamgenoten nagenoeg niet met elkaar communiceerden, maar Prost en Senna wisselden geen woord met elkaar. Het leek er bijna op dat het team bestond uit twee verschillende kampen, waarbij het kamp van Senna bijna vier tot vijf keer ze groot was als het team van Prost. Dat kwam door de band die de Braziliaan had met het team van Honda. De rijstijl van Senna lag veel beter bij de Japanse engineers dan die van Prost, en McLaren wilde graag een lange samenwerking met Honda bewerkstelligen omdat hun motoren veel beter waren dan die van de rest.

De uitgangspositie voor de Grand Prix van Japan zag er goed uit voor Prost. Hij had zestien punten voorsprong op zijn rivaal uit Brazilië. Met ‘slechts’ negen punten per overwinning waren de kansen voor Senna uiterst gering. Alleen als hij de twee resterende races in Japan en Australië zou winnen en Prost nergens zou finishen zou hij wereldkampioen worden, wat heel onwaarschijnlijk was.

In de kwalificatie versloeg Senna Prost met ruim anderhalve seconde. De Fransoos was al bezig met zijn set-up voor de race, terwijl de Braziliaanse coureur zich focuste op de pole-position. Senna kon beter door de bochten komen, terwijl Prost veel sneller was op de rechte stukken.

Zondag. Twee McLaren’s op de voorste rij van de grid en de emoties liepen hoog op bij beide coureurs. Met een fenomenale start pakte Prost direct de leiding, wat het startschot was voor een lang gevecht dat de hele race zou duren. De twee rood-witten liepen direct uit op de rest van het veld omdat ze beide de snelst mogelijke rondetijden wilden neerzetten. Als Senna nog zou winnen en Prost werd tweede, zou de Fransman wereldkampioen zijn. Maar Prost, die in mentaal in een vreselijke toestand verkeerde, wilde koste wat het kost winnen van Senna. Alain Prost stond in die tijd bekend als een milde man met een soepele, rustige rijstijl; tijdens de race in Japan gooide en smeet hij echter met zijn bolide en nam hij risico’s die hij anders nooit zou nemen.

Zoals ze wel vaker deden in het seizoen ’89, vochten de twee kemphanen met alles wat ze hadden. Tijdens de eerste pitstop won Prost echter een seconde op Senna en hij begon weg te rijden bij zijn concurrent. Prost was eerder gestopt dan Senna en daarom besloot de Fransman om een rustiger tempo te gaan rijden om zo zijn banden te sparen. Senna had dat door en zette de ene na de andere snelste ronde neer en wist Prost snel terug te pakken. De Fransman antwoordde door, met Senna zo’n beetje in zijn versnellingsbak, hetzelfde tempo te gaan rijden. Ze zochten hun eigen grenzen op en Senna probeerde een aantal keer de leiding over te nemen. In ronde 47 ging het echter mis. Senna zette zijn bolide naast die van Prost in de snelle bocht 130R en naast elkaar kwamen ze terecht bij de Casio-chicane. Senna had het voordeel van de binnenbocht, maar Prost had voor de wedstrijd aan teambaas Ron Dennis te kennen gegeven dat hij “de deur niet open zou zetten”, ook al betekende dat dat ze samen zouden uitvallen. Hij deed exact wat hij voorspeld had en stuurde zijn bolide tegen die van Senna aan. Beide auto’s blokkeerden en ze gleden van de baan af, waardoor de V10’s zichzelf automatisch uitschakelden.

Prost en Senna strandden in de chicane en Prost stapte uit zijn wagen, wetende dat hij wereldkampioen was. Senna zwaaide echter naar de marshalls, die de wagens uit veiligheidsoverwegingen uit elkaar haalden. De Braziliaan werd op de baan gezet en verder geduwd omdat het te gevaarlijk was om hem te laten staan. Daardoor kon hij zijn McLaren-Honda wonderbaarlijk genoeg weer aan de praat krijgen en hoewel hij ruim een halve minuut had stilgestaan had hij nog genoeg voorsprong op Alessandro Nannini van Benneton. Senna had een beschadigde voorvleugel en moest een nieuwe halen bij zijn team, maar wist in de laatste twee ronden de Italiaan nog in te halen, waardoor hij de overwinning wist te pakken in Japan.

Video: De botsing tussen Senna en Prost

De podiumceremonie moest echter uitgesteld worden, omdat de FIA een bijeenkomst organiseerde met het management van McLaren, Prost en Senna. Het gerucht ging dat Senna gediskwalificeerd zou worden omdat hij hulp van buitenaf gekregen had, wat tegen de regels was. Toch zat er een hiaat in het reglement, dat stelde dat hij geduwd mocht worden als hij op een gevaarlijke plek stond. Daarna vond men dat Senna toch uit de uitslag geschrapt moest worden omdat hij de chicane had afgesneden. Zo werd hij alsnog gediskwalificeerd en kreeg Nannini de overwinning in zijn schoot geworpen. Maar nog belangrijker, Prost was wereldkampioen. De diskwalificatie had ook nog tot gevolg dat Senna een boete van $ 100.000 moest betalen en voor zes maanden geschorst zou worden, maar deze straf werd later weer ingetrokken. Senna was woedend en dreigde de volgende GP in Melbourne over te slaan.

Het jaar 1989 kenmerkte zich door een titanenstrijd tussen twee grote Formule 1-coureurs, die in de jaren ’80 en ’90 hun sporen zeker verdiend hebben in de sport. Ook dit jaar is er een gevecht, ditmaal tussen de twee kemphanen van Mercedes. Is Suzuka dit jaar wederom plaats van handeling bij een grote clash tussen twee gegadigden voor het wereldkampioenschap? Wordt de eerste klap zo hard uitgedeeld dat het kampioenschap beslist gaat worden? Of blijven de Mercedes-coureurs van elkaar af en laten ze het vooralsnog aankomen op de Grand Prix’ in Amerika, Brazilië en Abu Dhabi? We zullen het zien, zondagochtend om 08:00 uur Nederlandse tijd.

Volgende week wordt voor het eerst de Grand Prix van Rusland gereden. Omdat dit circuit nog geen historie heeft gaan we kijken naar de laatste Grand Prix op Nederlandse bodem, de GP van Zandvoort in 1985.

❮ Vorig bericht | Volgend bericht ❯